Zašto su prebijeni huligani, vinovnici incidenta na 156. večitom derbiju, skinuti maltene do gole kože? Neki od njih i bukvalno?
Zašto su prebijeni huligani, vinovnici incidenta na 156. večitom derbiju, skinuti maltene do gole kože? Neki od njih i bukvalno?
Podsetimo, u 16. minutu "večitog derbija" incident na južnoj tribini u kome su napadači najpre sa bakljama krenuli da se probijaju ka vođama "grobara", a onda doživeli da ih višestruko brojniji rivali opkole, okončan je surovim prebijanjem izazivača incidenta, koji su, skoro svi, skinuti bar do pojasa, a neki od njih i skroz. Tako polugole i gole, a krvave od razbijenih glava, žandarmerija je izvela kroz kapiju na dnu južne tribine i, sprovevši ih preko atletske staze pred kraj prvog poluvremena, što je na kratko izazvalo prekid derbija, udaljila sa stadiona Partizana.
O motivima tuče, o kojoj bruji čitava planeta, odgovor će dati istraga MUP-a Srbije, a "Blic" je došao do podataka da je među privedenim akterima bilo i hrvatskih državljana.
Ali, skidanje? Njega još nismo imali prilike da vidimo u scenama navijačkog nasilja. To, međutim, ne znači da se ono nije ranije dešavalo.
Navijačke grupe počivaju na identitetu. Pored poistovećivanja sa uspesima kluba, pa i ponosa u onim rezultatski slabijim danima u navijačkom svetu se gradi i izvan stadiona.
Na primer, zastava navijačke grupe je, još od 70-ih godina prošlog veka, u tifo-svetu postala glavno obeležje identiteta neke navijačke grupe. Time i najveći mogući plen suparnika. Najčešće fizičkim sukobom, zbog čega se sve pažljivije i organizuje plan za donošnje i odnošenje zastava sa stadiona. A pokušaji otimanja zastave su samo sa jednim ciljem - da se "oduzimanjem identiteta" - protivnik ponizi.
Poniženje se smatralo najtežom kaznom za protivničkog huligana. Poniženje kao potiranje nečijeg postojanja, kao izvrdavanje ruglu, kao "živi dokaz da je neko nemoćan, nebitan", "da možemo sve da mu radimo". Takvo poniženje imali smo prilike da vidimo na 156. derbiju. Ljudi koji su izazvali incident na "jugu" Partizanovog stadiona dobili su zastrašujući odgovor. Brutalno su prebijeni, sabijeni uz dno tribine, tik pored ograde, gde su bili skinuti, skoro do gole kože.
Identitet im je narušen prebijanjem, ali to nije bila dovoljna kazna. Oduzimanjem i ono malo preostalog ljudskog dostojanstva, skidanjem do gole kože i simboličnim proterivanjem sa tribine i to kroz otvor na njenom "dnu", poniženje je bilo maksimalno. Tome je dodato i spaljivanje njihove odeće sa belim trakama oko ramena, koje su poneli u tuču kako bi jedni druge prepoznavali u metežu u koji su se upustili.
Goli do pojasa, neki od njih i bez ijednog dela odeće na sebi, "pušteni" su da ih žandarmerija spase izvođenjem kroz ogradu "juga", pa preko atletske staze, na drugi izlaz sa stadiona.
To je bilo dodatno poniženje, poslednji udarac na onaj "navijački identitet", što je bila surova kazna kakvih je i ranije bilo na svetskim tribinama, poput ovogodišnje situacije u Argentini (meč Platens - Atlanta u Buenos Ajresu; kada je navijač gostiju skinut go na stadionu i prebijen).
(Blic)
