Svođenje računa
Danas 16.03.2019 | Piše: Zoran Panović
Titoizam kao prilično unikatni tok revizionizma bio je ambivalentan: NJegova hibridnost omogućavala je realni socijalizam sa punim izlozima, doziranu represivnost sa otvorenim granicama, uravnilovku i tržišne iskorake, humanistički i dogmatizovani – dijamatovski – marksizam kao vladajuću ideologiju, etatizaciju i ‘praksisovce’.
I sve je zavisilo od Titovog imidža u svetu do kog mu je bilo najviše stalo. Ili kako se to cinično govorilo – kad je Milovan Đilas u zatvoru, Tito se približava Sovjetima, kad je Đilas na slobodi Tito se opet domunđava sa Zapadom. Naučno delo i život Zagorke Golubović ne mogu se razumeti bez te ambivalentnosti titoizma kojem je pripadala, a opet je istovremeno bila i neka vrsta uslovnog disidenta: Profesorka Golubović je verovala u
