Granica pisanja
Primo Levi, poruka iz tame Auschwitza
Pisao je najviše i najbolje o svom iskustvu koncentracionog logora. O dobu kada je do kraja pritjeran uz sebe. O sebi kao čovjeku na kraju postojanja. O kraju. O „potpuno spaljenom“. Znače li njegove riječi o Holokaustu još uvijek nešto, imaju li još nekog smisla? I kome? Pisanje o uništenju danas završava u praznini, u emocionalnom nedodiru, u ravnodušnosti, čak u poricanju događaja. U najboljem slučaju smatraju se
