Muzika građanske Srbije 18. veka
RTS 26.03.2019
Odlazak austrijskih vojnih snaga sa teritorije Srbije 1740. godine i ponovno tursko osvajanje doneli su zemlji nestabilnost i vraćanje celokupnog društvenog života u orijentalne okvire, delimično prevaziđene u povoljnijim okolnostima minulog razdoblja, u prilikama koje su omogućile svojevrsno približavanje prosvećenoj Evropi. Ni u uslovima privremene nacionalne slobode koju je teško razorenoj zemlji doneo Prvi srpski ustanak, nije moglo biti govora o bilo kakvom značajnijem kulturnom razvoju.
Tako je, ponovnom seobom naroda na sever u Ugarsku i Austriju, srpska kultura iznova našla svoje utočište u Beču, Pešti, Sentandreji, Aradu, Segedinu i drugim gradovima na teritoriji Habzburške monarhije. Međutim, posle sloma Bahovog apsolutizma, tj. od šezdesetih godina 19. veka, ona se postepeno vraća pod svoje izvorno etničko okrilje ‒ u Vojvodinu i Srbiju. Dok je život u otadžbini još prožet odjecima ustaničkih zbivanja, u Beču se štampaju
