Muzika kao lek, otrov, izvor histerije i perverznog ponašanja
RTS 22.04.2020
Deo preporuka u danima epidemije koronavirusom u vezi je sa slušanjem muzike. Logično, jer je reč o dobrom izboru za snižavanje pritiska, oslobađanje od stresa i podizanje optimizma. Lekovita svojstva muzike su nam poznata. Ali, paralelno sa tim, u istoriji nalazimo i beleške o negativnim uticajima ritma, harmonije i melodijskih obrazaca.
Sistemske rasprave o muzici kao uzroku bolesti pojavile su se tokom 18. veka. Pre toga su postojale pojedinačne anegdote, recimo u Kvintilijanovim zapisima o poludelom muzičaru. Razlog za to se nalazi u nasleđenom mišljenju o povezanosti muzike sa redom i zdravljem koje je čovečanstvu ostavila Antika. Platonove ideje o muzici i moralu su očigledno opstale vekovima. Osim toga, hrišćanstvo je uticalo na stvaranje određene moralne kritike muzike, retoričkim pitanjem o
