Miloš Crnjanski: Raspeće između agona i melanholije
RTS 08.09.2021
U kulturi svakog naroda postoje reperi, svetleće konstante koje pokolenjima daju orijentire po kojima se određuju u prostoru i vremenu i civilizacijski legitimišu pred narodima i svetovima. Indusi imaju Ramajanu i Mahabharatu, Englezi Šekspira, Francuzi Balzaka i Bodlera, Italijani… eh, Italijani, oni imaju renesansnu plejadu, imaju Leonarda, Mikelanđela, Rafaela, imaju Veneciju… Austrijanci imaju Mocarta, Nemci Betovena i Getea. U toj podeli jakih karata Srbi imaju Visoke Dečane, Studenicu, Sopoćane,
Rođen u mađarskom Čongradu 1893, veliki pesnik koji je ovaj jezik uzdigao do njegovih najvećih visina, proživeo je život koji se ne može meriti običnim ljudskim merilima: život borbe, patnje i stvaranja neuporediv sa biografijama smrtnika koji uobičajeno hodaju zemaljskim predelima. Umro je, Crnjanski, u Beogradu kom je celog života težio, novembra 1977, posle životne odiseje koja je i po trajanju i po intenzitetu nadmašila Homerov ep, ispunivši svoju sudbinu. Za
