„Zbornica“, filmski mozaik o širim društvenim problemima
RTS 11.03.2022
Hrvatski film je u poslednjih nekoliko sezona imao raznovrsne naslove smeštene u školski milje. Kretali su se u rasponu od društvenokritičkog i crnohumornog trilera o talačkoj krizi u osnovnoj školi „Dodatna nastava“ Ivana Gorana Viteza, do priče o katoličkom internatu „Glas“ Ognjena Sviličića. „Zbornica“ Sonje Tarokić na novi način pokušava da doprinese pokušajima da se kroz „male priče“ iz školskog života ispriča „šira priča“ o društvu, po čemu je jugoslovenski film poznat – pre svega na primeru
Sonja Tarokić pokušava da ponudi nešto novo, ali se zapravo oslanja na tradicije stare pedeset i više godina jer se okreće dramskoj ali i vizuelnoj i zvučnoj polifoniji Roberta Altmana i njegove kanonske faze. Ovo je film čije razne priče grade mozaik jedne šire slike i nijedna od njih nije obavezna da se rasplete u oko dva sata trajanja ovog filma. Njegovi junaci govore jedni preko drugih i samo pedagoginja Anamarija kao predstavnik kolektiva i đak Lovro kao
