Čudo u Šarganu na sceni Narodnog pozorišta u Somboru
Dnevnik 13.12.2017 | Dnevnik.rs
O „Čudu u Šarganu“ Ljubomira Simovića je mnogo puta pisano, uglavnom registrujući poetske i vanvremenske dubine teksta u kojem je ono lokalno – kafana „Šargan“ na periferiji grada – i ono globalno ili još bolje – opšte.
Kafana se nalazi u neposrednoj blizini groblja, a kafanu, kao i groblje, nastanjuju smrtnici, u svoj veličini malih, običnih ljudi, lopova, političara, radnika, prostitutki, pijanaca... Fantastično i realno ovde je ujedinjeno, pa imamo i mrtve i žive, u istome. Nema, dakle, u ovoj Simovićevoj drami previše glavnog toka, oslonca, čime je ovaj značajni autor čak anticipirao pojavu danas nazvanog postdramskog teksta, sa mnoštvom „raštrkanih“
