Ne želimo ovdje radnike iz Srbije

Svakog petka u Novom Sadu nas četvorica derana odaberemo jednu pivnicu, kafić ili restoran i uz kriglu kreće seriozni divan. Uglavnom pričamo na rusinskom i slovačkom jer su to veoma srodni jezici, čak mnogo bliži nego što su srpski i makedonski. Vojvodina je takva i to ništa nije neobično, osim što se mi već pred fajront poprilično deremo, što zbog muzike, što zbog piva i na sebe prilično skrećemo pažnju. Za vreme jednog od Egzita uputismo se