Govor prkosnog i ranjivog tela
Danas 02.02.2019 | Piše: Ivana Maksić
EX-YU Prvi roman nagrađivane pesnikinje i prevoditeljke Senke Marić (1972), Kintsugi tijela (Buybook, Sarajevo/ Zagreb, 2018) donosi nešto relativno novo u postjugoslovenski književni prostor, budući da je reč o proznom tekstu koji svoju primarnu narativnu nit zasniva na autobiografskoj ispovesti mukotrpne borbe sa rakom, presecajući i dopunjujući je sećanjima iz detinjstva i adolescencije glavne junakinje.
Ove mini-epizode često su svojevrsni komentar o odrastanju i postajanju ženom, muško-ženskim odnosima, porodici, prijateljstvu i društvu uopšte. One poput flešbekova iskrsavaju kroz tekst pre asocijativno, nego hronološki. Posebne prozne fragmente čine zapisi o čudesnim snovima koji pružaju lucidan i ironičan odmak, ali i povod za razmatranje ženskosti i ženske solidarnosti u okviru jednog šireg mitološkog nasleđa i miljea, u kontekstu
