Kako je jugoslovenski dečji roman iz 1924/25. zamišljao 2024. godinu
Radar pre 5 sati | Jelena Lalatović
Utopija klasne emancipacije verovatno je jedan od najmarginaliziranijih žanrova kulturne i književne istorije. Njen metajezik ‒ zamišljanje drugačijih društvenih odnosa ‒ neretko se koristi i kao manje ili više suptilna politička diskvalifikacija. Utopija kao ono o čemu se samo može maštati, ono neostvarivo. No, ovaj se žanr može shvatiti i kao retko izoštren izraz pobunjene kolektivne imaginacije
Utopija klasne jednakosti ima za cilj da na proračunat i do tančina isplaniran način obuzme čitalačku percepciju i na intelektualnoj i na afektivnoj razini. Kratki roman Šetnja kroz budućnost, čiji je pretpostavljeni autor Dragutin Vladisavljević, lekar, socijalista, sindikalni organizator i prvi prevodilac Kapitala na srpskohrvatski (skraćeno izdanje iz 1900. godine), nedavno je prvi put objavljen kao monografska publikacija (samizdat Edicija Jugoslavija).
