Nezasitost: Priča o jednom od najznačajnijih romana 20. veka
Blic 30.09.2017 | Biserka Rajčić
Poljaci su u 20. veku dobili četiri Nobelove nagrade: dve za prozu - Vladislav Rejmont i Henrik Sjenkjevič, dve za poeziju - Česlav Miloš i Vislava Šimborska. Međutim, nije dodeljena nijednom avangardnom piscu. Pre svega mislim na Stanislava Ignacija Vitkjeviča, najsvestranijeg od sedamdesetak avangardista koji su pisali poeziju, prozu i drame na poljskom i jidišu.
Nije čak izabran u Akademiju poljskih pisaca osnovanu 30-ih godina. Bio je slikar, umetnički fotograf, teoretičar umetnosti, čija teorija čiste forme spada u najznačajniji avangardistički manifest, dramski pisac, romanopisac, kritičar, polemičar, filozof, koji se bavio teorijom postojanja, posle Drugog svetskog rata nazvanom egzistencijalizam. Rođen je 1885. godine. I po ocu i po majci bio je plemićkog porekla. S obzirom na izuzetno obrazovanje
