Lijepe li slike u sred naše čarsije

Braćo moja drage Sandžaklije Nek vas dugo ovo sunce grije Vi ste narod koji zborit smije Gdje se bajrak povisoko vije Gdje se sjeme ponajbolje sije Gdje se osmjeh na licu ne krije Vi ste narod od kamena tvrđi Niste bili vi hamali tuđi No ste vazda vi ljudine bili I niste se od dušmana krili Niste htjeli da dirate tuđe Ni u svoje neko da vam uđe Vi imate najbolje junake Tako su vas zadojile majke Niko nije mogo da vas plaši Jer takvi su bili i