Od siročeta i monaha do bokserskog stručnjaka (11): Pod skutom patrijarha Pavla
Vesti online 17.11.2018 | Budo Simonović
Zbog gladi i nemaštine - sjeća se dalje Pavle Bučaj - majka me 1957. godine poslala i jedno ljeto sam proveo u Ostrogu kod oca Serafima Kašića u Gornjem manastiru. Tada je u Ostrogu iguman bio divni Lukijan Zečević, a tamo sam tada upoznao i plemenitog Marka Kalanja, kasnijeg igumana Cetinjskog manastira i dugogodišnjeg sekretara mitropolita Danila Dajkovića, kao i Rada Kalika, današnjeg igumana Moračkog manastira, Rafaila.
Poslije sam otišao u Beograd kod Svetozara Mićunovića, majčinog brata od ujaka, scenariste u Televiziji Srbije, čiji je brat Ljubo tada radio u Tanjugu. Oni su bili sinovi Save Mićunovića, rođenog brata moje babe Marije. Tu sam 1959. godine u klubu "Karaburma" počeo da treniram boks. Imao sam tek 14 godina kad sam odboksovao prvi meč i gorko se, do suza razočarao, jer je, i danas sam u to uvjeren, pobjednikom nezasluženo proglašen moj protivnik.
