Smrt kapitena Rome, veselije o suicidu
Danas 14.03.2022 | Božo Koprivica
Decembar, prosinac 1993, dan deveti. Pozvala me gospođa Lula Vujošević, mati Dušana Vujoševića. To je negde oko 11 sati, ulazim u stan Vujoševića, Banatska br. 11, Zemun. Piramidalna tišina, veliki je to stan, gospođa Lula me zamoli da odem do Nataše, njene kćeri. Krenem i vidim Nataša sedi na podu u hodniku pored otvorenih vrata kupatila. Priđem i vidim visi telo Nikole Vujoševića, lep, lep čovek, kao španski plemić iz vremena El Greka. – Ajde, Nataša, idemo kod