Nekada o knjizi treba suditi po koricama: Čuveni pisac je to uradio i bio upravu

Reč je o jednoj od najprepoznatljivijih naslovnih korica u istoriji američke književnosti: dva tužna ženska oka i jarkocrvene usne lebde u dubokom plavetnilu noćnog neba, zloslutno se nadvijajući nad obrisima grada koji blješti poput karnevala. Ovaj upečatljivi prizor, koji u isti mah budi asocijacije na tugu i raskalašnu neumerenost, vremenom je postao svojevrsni zaštitni znak „Velikog Getsbija“, zbog čega se i danas, gotovo stotinu godina nakon svog debija, i