(Foto) dnevnik u selu koje prkosi vremenu Iz Gospođinaca niko ne želi da ode; Mladi ostaju, kuće se ne prodaju!

U međuvremenu Gospođinci su se nekoliko puta „selili”, bežeći od vode koja je potapala sve pred sobom, da bi se najzad, verovatno u 18. veku, nastanili na današnjoj lokaciji kao najvišoj tački u ataru. Najpre je podignuta crkva od mekog materijala, da bi kasnije, od 1826. do 1829. godine, sazidali novu od tvrdog, a koja je dve decenije kasnije potpuno spaljena s ostatkom sela, ali se vozdigla u drugoj polovini 19. veka. Zahvaljujući Opštini Žabalj i Predškolskoj