Petrinović: Da li stvarnost, zbilja, nadmašuje naše sposobnosti?
Dnevnik 20.08.2017
Zablude, ideali, pravda, pobede i porazi, realnost i iluzija, istine i laži, bez jasnih pretpostavki, bez opipljivih dokaza, bez sigurnosti, bez konačnog uverenja u nametnutu prirodnost uzroka i posledica, zapisana je notica na koricama novog romana Franje Petrinovića, “Popravljač ogledala” (Akademska knjiga, Novi Sad 2017).
Autentični i osobeni glas ovog novosadskog prozaiste, koji pratimo kroz pripadajuće nam decenije i o čemu svedoče i prethodne njegove knjige (“Tkivo, opsene”, “Izveštaj anđela”, “Pred vratima raja”, “Poslednji tumač simetrije”, “Almaški krugovi lečenih alkoholičara...) nastavlja da postavlja pitanja o smislu i suštini – ili bolje reći: kontekstu? - života. Ali, i o smislu pisanja kao tumačenja sveta (simetrije), o prozi kao univerzalnom
