Boljševizam i smrt populističkog sna: U ime naroda ili sa narodom?
Nedeljnik 16.11.2017 | Piše Korin Amaše, Prevod: Maja
Uoči oktobra 1917, Lenjin je procenio da je prvi pokušaj rušenja carističke vlasti decembra 1825. u Sankt Peterburgu propao zato što su pobunjenici bili "previše udaljeni od naroda". Ako je i gledao blagonaklono na one koji su prvi bacili rukavicu u lice carizma, ipak je isticao jaz koji je odvajao boljševike od pobunjenika iz 1825. Ovi poslednji, oficiri koji dolaze iz plemstva, odbijali su bilo kakvu ideju o narodnoj pobuni. Da li se prigovor koji je Lenjin uputio pobunjenicima iz 1825. isto tako može
Ako su marksisti i bili na čelu radničke klase u revoluciji, bili su nezainteresovani za one koji su predstavljali ogromnu većinu stanovništva Ruske imperije do 1917, za seljački svet, odnosno za one koje je Georgij Plehanov smatrao da su "manje sposobni od industrijskih radnika da preuzmu politički svesnu 'inicijativu'". Seosko stanovništvo, kaže otac ruskog marksizma, teže prihvata socijalističku doktrinu "jer se njegovi uslovi egzistencije
