Zapisi iz Pariza: Slava

MOJ otac iz najranije mladosti kroz duboku maglu pamti nekog pijanog predratnog popa koji ga je toplo i očinski držao u naručju, a kuću tako okadio da su posle morali širom da otvaraju sve prozore i dugo je luftiraju, dok je hladan jesenji vazduh svu toplotu hitro potiskivao napolje; zatim mu u sećanje navire slika majke kako sa njim i starijim bratom u naručju, s venčanim prstenom i ikonom Svetog Luke kao jedinim bogatstvom koje je uspela da