Ljubomir Živkov: Nemački đak
RTV 24.04.2020 | RTV
FARKAŽDIN - Koliko sam kao pionir i posle kao član Saveza omladine samo bio nehajan prema ropstvu u kojem su moj deda, uja Radica, deda Steva Kurjački proveli četiri godine, a sad bih od fragmenata preostalih u njihovom sećanju, pa izvitoperenih u mojoj glavi, da zamislim to vreme, koje se posuvratilo i uvuklo samo u sebe: uspomene na rat i same su žurile da budu zaboravljene, ali zar se godine obnove i izgradnje nisu isto pokazale kao vir? Tamiš mu nije prirodna sredina, ali ako naiđeš na njega, jak je, i
Deda je bio u logoru sa zarobljenicima koji nisu bili svi iz vojske naše kraljevine, ako i nije bio u baraci sa Francuzima, možda je sa njima delio logorski krug, jer kako bi inače taj Francuz – kome su njegovi valjda poslali harmoniku u logor, sumnjam da ju je poneo u vojsku kad je bio mobilisan; ili su imali muzičku sekciju, pa je honerica pripadala Trećem rajhu? – dobio od nekog Slovena note i odsvirao pesmu “Biljana platno beleše” (deda je govorio “beljaše”):
