Slučaj dobrica Ćosić: Deobe (2) Istina o čovjeku
Dnevnik pre 26 dana
Dobrica Ćosić je u Deobama svjesno težio ka dramskoj napetosti i nizu sukoba u romanu – na čestoj dramatizaciji romana. To je često drama svijesti, ali i drama sukoba među junacima. Ćosić pojedina poglavlja romana sasvim približava dramskoj formi. On je težio jedinstvu „drame svesti“ i drame istorije, što je specifično svojstvo njegovoga književnog dara.
„Stanje svesti“ i „drama svesti“ dočarava se doživljenim govorom i unutrašnjim monologom. Unutrašnji monolog je Ćosić učio od Džojsa, diveći mu se vremenom sve više. Svjesno preuzima njegovu tehniku, priznajući da unutrašnji monolog radi po njegovoj „metodi“. U trenucima klonuća pred problemima forme i izraza u radu na romanu - a krize su bile česte – Ćosić se za pomoć obraća piscima evropske književnosti, proznim i dramskim piscima: Dostojevskom, Džojsu, Fokneru,
