Dve decenije bez Ljube Tadića: Glas koji je tresao pozornicu i pogled pred kojim su ćutali svi
Blic pre 13 sati
Pre dvadeset godina otišao je Ljuba Tadić – glumac koji je na sceni stajao kao stena, a iza kamere kao svedok epohe. Njegov glas, prepoznatljiv i autoritativan, bio je simbol jedne generacije umetnika koji su verovali da pozorište ima moć da menja svet. I zato danas, dve decenije kasnije, njegovo ime i dalje odzvanja kao sinonim za glumačku veličinu, moralnu postojanost i umetničku hrabrost.
Ljuba Tadić nije pripadao nijednoj školi osim svojoj – onoj u kojoj se svaka rečenica meri istinom. Rođen u Uroševcu 1929. godine, u porodici profesora istorije, prve glumačke korake načinio je još kao gimnazijalac u Kragujevcu, gde je na sceni pozorišta „Joakim Vujić“ odigrao više od četrdeset uloga. Po završetku Akademije za pozorišnu umetnost u Beogradu 1953. godine, postao je stub pozorišnog repertoara Narodnog i Jugoslovenskog dramskog teatra, tumačeći likove
