Zapisi iz Pariza Valerio kao ceo orkestar

PEŠAČKA ulica, poput one Dager i njoj sličnima. Na tektonskoj liniji gruva kače se hodači iz podzemnog prolaza. Klize nevidljivom muzičkom žicom, privučeni i omamljeni, kao kraljevska kobra mamcem zlatne zurle. U dubini, u registru vanvremenske zvučnosti, tonove na saksofonu proizvodi Valerio. Vetrom iz ulubljenog instrumenta, usred načetog proleća, raznosi uvelo lišće Prevera i srećne dane druženja, briše uspomene i uklanja tragove razdvojenih