Srpkinjama nakon primirja stigla sloboda, ali posmrtni ostaci voljenih ne: Sećanje čuvaju krajputaši
Telegraf 12.11.2020 | Telegraf.rs
- Njihovi rođaci su hteli da ostave beleg, a takođe i na duhovnom nivou to mnogo znači, jer duša umrloga mora da nađe svoj put do kuće, a put, odnosno njegova kuća je spomenik, kamen na kome je urezan obično čitav lik, najčešće u vojnom ili narodnom odelu i tako opisan čitav njegov život i životni put do tragične smrti - objasnila je Ivana Ćirjaković, viši kustos Narodnog muzeja u Čačku.
Nakon što su u novembru 1918. godine sile Antante i Nemačke sklopile primirje u železničkom vagonu u Kompijenu, srpskim suprugama, majkama, sinovima, stigla je sloboda, ali ne i kosti njihovih najrođenijih iz bojnih polja daleko od zavičaja, koji su svoje živote dali za otadžbinu. Da se junaci iz Prvog svetskog rata ne bi zaboravili, podizana su kamena obeležja, koji podsećaju na vezu predaka i potomaka. U narodu poznati kao krajputaši, najviše ih ima u zapadnoj
