“Vladeta je onaj Beograd koji me je prigrlio još kao dječaka. On je Beograd u kojem sam dvadesetsedmicom s Karaburme dolazio u centar, u Narodno pozorište i na Terazije”: Esej vladike Grigorija za novi Nedeljnik

Beograd i Vladeta Janković. Iako nisam od onih koji pošto-poto polažu nadu u ljude, jer sva moja nada je u Onoga u koga vjerujem i kojem se molim – Vladeti kao čovjeku u potpunosti vjerujem. Vjerujem mu jer je on, na neki neobičan način, otjelotvorenje onog starog Beograda, Beograda koji je iz samog sebe odavno prognan. Vladeta je onaj Beograd koji me je prigrlio još kao dječaka i čije slike su mi i dalje najživlje u sjećanju. On je Beograd u kojem sam