Zvučne tapete od vazduha i cvrkuta

Kad je negde sredinom sedamdesetih godina prošlog veka Brajan Ino izašao sa novim imenom “ambijentalna muzika”, za atmosferična i evokativna instrumentalna dela koja je počeo da objavljuje pošto je otišao iz velikog engleskog art-rok benda Roksi mjuzik, niko nije mislio da će se tako specifičan, pa i hermetičan izraz, pretvoriti u poseban žanr. Ipak, od Inovog albuma Discreet Music (1975), kojim je obnarodovano postojanje ovog novog konceptualnog pristupa