Velika Hoča nekada imala 24 crkve i tri manastira, vinovod tekao do carske palate u Prizrenu: Kratka priča iz istorije srpskog Kosova
Telegraf 14.10.2018 | P. L.
Selo koje se u srednjem veku zvalo Golema Hoča prvobitno je bilo hilandarski metoh, ali se tokom nemanjićkog doba širio pa su u „igru“ ušli i drugi naši manastiri. Današnjim rečnikom, „masivno se nvestiralo“, pa je selo postalo kulturno, duhovno i privredno središte sa sopstvenim trgom, i da nije bilo Turaka, da je Carevina Srbija opstala, Velika Hoča danas bi sigurno bila veliki srpski grad
Prostor Kosova i Metohije bio je počev od druge polovine XIII veka pa do kraja perioda vlasti Kuće Nemanjić, srce srpske države, prvo kao kraljevstva a potom i kao carstva. To se očituje u ostacima naše materijalne kulture koji se nalaze na svakom koraku tog tla, među kojima su crkve i manastiri najvidljiviji i najpoznatiji ali daleko od toga da su jedini. Ali crkve i manastiri ipak su nezaobilazni, a pritom i utkani u ostale pomenute ostatke
