Zadužbinarstvo kod Srba – Vrlina nacionalnog bića (1): Dobrota kao potreba
Vesti online 06.12.2021 | Priredila: Nada S. Jakšić -
Zadužbina, ta lepa i čista srpska reč, jasno govori o jednoj velikoj i duboko smislenoj potrebi čoveka da učini dobro delo, da daruje za svoju dušuu, da se oduži Bogu i narodu. U srednjem veku se pod pojmom zadužbine podrazumevalo sve što je neko darivao crkvi ili manastiru, a za spasenje svoje duše ili svojih bližnjih i dragih – piše Slavko Vejinović u knjizi “Zadužbinarstvo kod Srba”. Umna molitva Grobna počivališta Sutra – Zadužbinarstvo kod Srba – Vrlina nacionalnog bića (2): Zahvalnost u stihovima
U knjizi napisanoj posle višegodišnjeg istraživačkog rada, Vejinović ističe da su praveći zadužbine na dobrobit naroda svog, plemeniti ljudi zaveštavali i ostavljali trajna dobra svom narodu. Zadužbinari nisu bili samo oni koji su osnivali manastir ili crkvu, već i oni koji su ih kasnije obnavljali. Najduži kontinuitet – Sklonost ka zadužbinarstvu u celokupnom društvenom razvoju imala je trajnu vrednost. Uz slavlje porodičnog svetitelja, zadužbinarstvo u srpskom
