Zadužbinarstvo kod Srba (1): Otadžbini na dar
Vesti online 30.10.2021 | Nada S. Jakšić - Vesti
Mnogi dobrotvori, poznati i veliki, kao i mnogi, uglavnom, široj javnosti nepoznati, utkali su deo svoje ljubavi, dobrote i duše širom Srbije. U trenucima kad su, kako su osećali, dosegli zvezde, pokazali su koliko je duboka njihova potreba da učine dobro delo, da daruju otadžbinu, za svoju i dušu svojih najmilijih, da se oduže Bogu i narodu… Nekad se za zadužbinarstvo, odnosno ustanove i zgrade podignute njihovim novcem dobrotvora govorilo “zadušje”. O tome svedoče građevine u samom centru Beograda, crkve
Još je Vuk Karadžić u “Srpskom rječniku”, 1818. zapisao: “Najveća je zadužbina načiniti manastir ili crkvu, kao što su srpski carevi i kraljevi gradili; potom je zadužbina načiniti ćupriju na kakvoj vodi ili preko bare; kaldrmu po rđavom putu; vodu dovesti i načiniti blizu puta (i to se kaže graditi i načiniti – sebi – zadužbinu); usaditi ili nakalemiti voćku blizu puta, gladnog naraniti, žednog napojiti, golog odjesti (no ovo se kaže činiti i učiniti zadužbinu)”.
