Kako su bozadžije starog Beograda ratovale sa sanitarnom inspekcijom: "Hvata me nervoza, hladan si k'o boza"
Telegraf 08.06.2019
„Jedan bozadžija je u jednom velikom metalnom kazanu, koji je prema kazivanju komšiluka služio i za pranje veša, spremao i kiselio bozu, koju je posle nameravao da prodaje. Čuvši da sanitetska komisija nailazi, odneo je kazan sa bozom u nužnik i isti zatvorio“, pisao je Jovan Valdman, hemičar Opštine grada Beograda. Da je tu bio kraj još bi bilo i dobro...
„Boza hladna, ledena! Boza hladna, ledena!“ To su rečima kojima su nekada, u starom Beogradu, ali i svim drugim srpskim gradovima, odzvanjale ulice, posebno tokom vrelih prolećnjih i letnjih dana; zimi bi se prodavao vrući salep, piće spravljano sušenjem i mlevenjem krtole salepa, biljke iz porodice orhideja, ali kada upeče zvezda onda su boza, soda i limunada bile nezaobilazni napici koji su se mogli pazariti samo od uličnih prodavaca. Nije
